Hossende mensen
De carnaval is voorbij. Geen hossende en zingende mensen meer op de televisie. Kijkend naar een verslag van de carnavals festiviteiten op de tv, viel het mij op dat de mensen mooi verkleed waren en er echt veel werk van hadden gemaakt. Sommige mensen waren zo mooi verkleed en geschminkt dat ze onherkenbaar waren. De feestgangers straalden geluk en plezier uit. Het lijkt wel of ze op een bepaalde manier even in de huid van een ander zijn gekropen, even een ander persoon zijn.
In de huid van een ander kruipen
Deze gedachte ging met mij op de loop. Hoe zou het zijn om werkelijk even in de huid van een ander te kruipen. En de grenzen en remmingen die we normaal zouden hebben, nu voor even niet te hebben. Je voelt je dan immers iemand anders. Zou je dan echt de dingen anders doen dan je nu doet? Zou je dan dingen doen die je nu niet zou doen of durven, maar die je stiekem wel zou willen doen.
Ik vroeg mij af in de huid van wie ik dan zou willen kruipen. Paul de Leeuw zou ik wel een uitdagende persoon vinden om in de huid te kruipen. Voor mij is hij erg creatief en heel goed in improviseren. Als hij zijn shows geeft, brengt hij veel energie met zich mee, hij kan mensen raken, is grappig en adrem. Voor mijn gevoel zijn dit eigenschappen die voor mij nog wel uitvergroot kunnen worden. Wat ik mij dan afvraag is of de resultaten die ik bereik ook anders zullen zijn.
In de huid van wie zou jij willen kruipen?
Heb jij ook wel eens het gevoel dat je in de huid van iemand anders zou willen kruipen? In de huid van wie zou jij dan graag willen kruipen? En wat doe je, als je in de huid van die ander zit, dan anders dan nu? Wat zou jij graag willen doen of durven? Je hoeft natuurlijk niet helemaal hetzelfde te worden als jouw voorbeeldfiguur. Wellicht bezit je al één of enkele eigenschappen en kun je deze stapje voor stapje verder ontwikkelen. Ik ben benieuwd welke eerste stap jij zet richting de persoon die jij bewondert!